Onderstaand stuk las ik op de Facebook pagina van brandweer Wageningen.
Ik vond het een heel mooi samengevat verhaal en zeker de moeite van het delen waard.
Met toestemming van de bewuste brandweerman wilde ik dit stuk graag plaatsen.
Veel brandweer korpsen zijn afhankelijk van vrijwilligers.
Brandweer Wageningen is een van die korpsen.
Ik ben vrijwilliger
Wanneer ik na 17:30u weer eens thuis binnen val en de kleine een kus geef en mijn vrouw gedag zeg, weet ik dat ik klaar ben met werken.
Het eten staat klaar en ik schuif aan tafel.
Ik wil net de eerste hap nemen, toen er ineens uit de woonkamer een luide piep klinkt.
Ik ga snel van tafel en sprint naar de woonkamer, op de verlichte display zie ik staan ‘woningbrand’.
Snel pak ik mijn autosleutels en sprint naar de auto.
Onderweg naar de kazerne komen politiewagens mij voorbij met loeiende sirenes, in de verte zie ik al zwarte rookwolken te voorschijn komen.
Ik weet nu dat het serieus is, en snel bij de kazerne wil zijn.
Tot mijn frustratie word ik opgehouden door het verkeer wat niet echt wilt doorrijden.
Minuten lijken nu wel uren in de auto.
Ik kom bij de kazerne aan en parkeer snel mijn auto.
Uit elke hoek van de straat zie ik mijn collega’s aankomen rennen en rijden.
Snel kleden wij met zijn allen om, om vervolgens snel ter plaatse te gaan. Soms krijgen wij van de omstanders/gedupeerden een grote mond want ‘Waarom zijn jullie zo laat?’
‘Kunnen jullie niet harder je best doen!!’
Wist u dat de meeste brandweerlieden vrijwilligers zijn?.
En dat zij zich officieel zich aan de verkeersregels moeten houden, en niet al standaard op de kazerne zitten.
Wist u dat wij altijd onze best doen, om snel bij u te komen.
Daarom vragen wij aan u, heb respect voor hulpdiensten en help ze in plaats van ze te hinderen/uit te schelden!
Ook wij zijn gewone mensen onder dat uniform/brandweer pak.
Mensen die een hart hebben, om anderen mensen te helpen waar nodig is.
